Sonbahar insana nasıl hüzünle birlikte huzur verir? sararıp dökülen yapraklar insanın ömrü gibi midir? Yaşanan anın kıymetini ne kadar biliyoruz? Sorular böyle uzar gider...Kazuo ıshıguro 2017 nobel edebiyat ödüllü bir yazar ve Uzak tepeler ilk romanı. Nagazakiden bahsetmiş mi yazar romanında? Nasıl etkilemez yaşamını geçirdiği yer insanın ruhsal yapısını. Ama insanlar hep çevrelerine karşı mutluymuşlarcasına davranırlar. Bir insana kişisel yükümlülüklerini zamanında animsatmaktan daha kıymetli bişey yoktur. Insan davranışlarında özgür müdür? Başkasının özgürlük alanını kısıtlamıyorsa davranışlariyla evet.Insan yüz yaşina ulaşıp da hiçbirşey görüp geçirmemiş de olabilir. Çocuklarıyla ve sefil kocalarıyla uğraşmaktan başka bişey yapmayan o kadar çok kadın var ki , hepsi oldukça mutsuzlar. Cesaretlerini toplayıp bunu değiştirecek bişey de yapmıyorlar. Insanların yaşamlarını boşa harcamaları üzücü. Japon kentlerinde, ingilterede olduğu gibi lokanta sahiplerinin , çayevi sahiplerinin, dükkân sahiplerinin hepsi karanlığın çökmesini isterler. Günün ışıkları solmadan çok önce vitrinlerde kapıların üstünde ışıklı fenerler bulunur. Kimi zamanda seninle eşit düzeyde olduğu bile söylenemeyecek kişiler sana tercih edilirler.Ama bu gibi olayların seni yıldırmasına izin vermemek gerekir. Sabredersen sonunda kazanırsın. Toplumsal dönüşümlerin bireyler üzerindeki yıkıcı etkisinden bahsedilen romanda Ingilterede yalnız yaşayan japon kadını etsuko nun büyük kızı keiko nun intiharı ile başlar herşey. Kısa bir süre sonra etsuko nun küçük kızı Niki annesini ziyarete gelir fakat anne ve kız arasındaki duygusal mesafe , etsukonun anılarına gomulmesiyle daha da artar. Geçmiş ve bugünün ustaca bağdaştirilip anlatımı kendinizi kitaba tam manasıyla vermeniz neticesinde anlaşılıp ortaya çıkacaktır. Keyifli okumalar.

#Kitapyorum #UzakTepeler #KazuoIshiguro Her ay bir tane Nobel Edebiyat Ödüllü yazar okumaya çalışıyorum. Bu ay da Japon yazar Kazuo Ishiguro`nun kitabını okudum. Bir edebiyat aşığı olarak yazarın kalemini çok beğendim. Son derece edebi bir eser ve insana okuduğunu dolu dolu hissettiriyor. Durağan bir kitap, acaba hareketlenir mi beklentisiyle okudum ama durağan devam etti. Bu kadar ağır ilerlemesine rağmen merakla ve zevkle okudum. İngiltere`de yalnız yaşayan Japon kadını Etsuko`nun büyük kızının intihar etmesiyle küçük kızı onu ziyarete gelir. Etsuko kızını görünce geçmişe döner ve 2. Dünya Savaşı`nın bitiminde ilk kocasıyla birlikte Nagazaki`de yaşadığı günleri anımsar. Geçmiş ve gelecek arasında gidip gelen eser, savaştan sonra toparlanmaya çalışan ülke hakkında da bilgi sahibi olmamızı sağlıyor. Japonya`da oluşan değişimler ve bu değişimlere eskilerin verdiği tepkilerle yenilikçi gençlerin görüşlerini çok iyi karşılaştırmış yazar. Yazarın okuduğum ilk eseri ve son olmayacağına eminim.

#kitapyorumu Yazarla ilk defa tanışmam olduğu için hakkında pek fikrim yoktu.Kitaba başladığım andan beri anlatımı işleniş Etsuko ile o anları yaşamış gibi hissettim.Yinede birşeyler eksik gibi hissettim belkide bana öyle geldi olabilir. 📚👍 Konusu :İngiltere'de yalnız başına yaşayan yaşlı Japon kadını Etsuko'nun büyük kızı Keiko intihar eder. Kısa süre sonra Etsuko'nun küçük kızı Niki annesini ziyarete gelir ama anne kız arasındaki duygusal mesafe, Etsuko'nun anılarına gömülmesiyle daha da artar. İkinci Dünya Savaşı'nın bitişinden sonra ilk kocasıyla birlikte Nagazaki'de yaşayan Etsuko, o yıllarda komşusu Sachiko ve onun küçük kızı Mariko'yla kurduğu arkadaşlığı hatırlar. Bugünle ilgili bazı gerçekleri açıklayabilmek için, geçmişin bu dönemini gözden geçirmeye ihtiyacı vardır.

Biraz karamsar gelse de hikayeleri, açıkçası ben #kazuoishiguro sevenlerdenim. Beni Asla Bırakma'yı okuduktan yıllar sonra, Uzak Tepeler'de buluştuk kendisiyle. Ben, ha bugün ha yarın okurum diğer kitaplarını da derken, kendileri Nobel'i havada kapınca, 2019'u ıskaladım bari 2020'yi es geçmeyeyim dedim. Konu durgun olsa da sıkıcı gelmiyor; üst üste görülen bir rüyanın geçmişe açtığı pencereye bakıyoruz ve bu pencere bize "savaş sonrası Japonya" manzarası sunuyor. Sevip sevmediğime ise şöyle karar verdim: Bir daha okumak durumunda kalsam isteyerek okur muydum? Evet, okurdum. =)